Geçen kış hoşnutsuzluğun etkisiyle belediye binasına gittim. Nerede duracağımı, kayıt formunu nerede bulacağımı ya da küçük mikrofona konuştuğumda nereye bakacağımı bilmiyordum. Ancak belediye toplantısının ritmine uyum sağlamak çok uzun sürmüyor. Bu, sinir bozucu olduğu kadar büyüleyici, hayal kırıklığı yarattığı kadar da aydınlatıcı, toplumsal başarısızlık ve başarının şaşırtıcı bir karışımı – çoğu zaman tek bir gecede – ve o zamandan beri düzenli olarak toplantı odalarına girmeye devam ettim.
Beni buraya ilk getiren, Belediye Meclisini gazla çalışan yaprak üfleyicilerin kullanımını yasaklamaya ikna etmeye yönelik kolektif bir çabaydı. (Oldukça zorlu bir süreçti ama geçen yaz başardık.) Aylar boyunca yaşadıklarım beni Belediye Meclisi toplantılarına katılmaya devam etmeye ve bunlara başkalarını da (Planlama Kurulu, Tarihi Koruma Komisyonu, Eğitim Kurulu) eklemeye zorladı. kasabamızın altı mil karelik bağ dokusu ve iki posta kodu. Ve ortaya çıktı ki, hepsini evden yayınlayabiliyorum, çoğunu kasabanın YouTube kanalından yayınlayabiliyorum, bu da belirli gecelerde bu toplantıların ailemin mutfağında yapıldığı anlamına geliyor.
Kısmen tiyatro, kısmen ağıt, bazen de sirk, herhangi bir gecedeki toplantılar, kendi başlarına veya ortak bir amaç etrafında birleşmiş küçük grupların parçası olarak gelen insanlarla doludur. Zamanla temalar ortaya çıkıyor: İtfaiyenin bütçesi, tartışmalı bir geliştirme projesi, yaya güvenliği, üst düzey hizmetlerin eksikliği, esrar ruhsatları. Yeterince katılırsanız, müdavim arkadaşlarınızı tanırsınız, birbirinizin yanında otururken başınızı sallar, gülümser ve gözlerinizi devirirsiniz, halka açık bir yorum hattında beklersiniz veya koridorda fısıldarsınız. Evvel, çekişmeli bir toplantı geç kalınca, belki de hıncı öngören biri ev yapımı kurabiyeler dağıttı.
Belediye toplantıları bir topluluğun cesaretinin döküldüğü yerdir. Bizimkinde kavisli kürsü, bu kasabanın çalışmasını (ve çalışmamasını) sağlamada farklı rollere sahip farklı oyuncular için bir sahnenin temel yapısıdır. Oldukça geniş bir oyuncu kadrosuna aşina oldum: pragmatik, kayıtsız, anlayışlı, sessiz; işini bilenler ve beni koltuklarına nasıl yerleştiklerini sorgularken bırakanlar. Bir toplantıdaki bir konu, farklı bir grup tarafından ek incelemenin gerekli olduğu, kısa sürede kürsüyü dolduran ve beraberinde farklı bir kalabalık getiren bir konu, bir sonraki toplantıya taşabilir. Bazen bir yönetim kurulunun bir üyesi diğerinin toplantısına gelir; örneğin, ayrı programlardan oyuncu kadrosunun aynı ekranı paylaştığını görmeye alışmanız gereken bir TV geçiş bölümü gibi. Kararlar alındıkça, oylar kullanıldıkça gündem maddeleri bumerang gibi tekrarlanıyor ve bazen de sönüp gidiyor.
Makale içeriğini alma konusunda sorun yaşıyoruz.
Lütfen tarayıcı ayarlarınızda JavaScript’i etkinleştirin.
Bu makaleye erişiminizi onaylıyoruz, bu işlem biraz zaman alacak. Ancak, Okuyucu modunu kullanıyorsanız lütfen giriş yapın, abone olun veya Okuyucu modundan çıkın, çünkü bu durumda erişimi doğrulayamıyoruz.
Makale erişimi onaylanıyor.
Abone iseniz lütfen giriş yapınız.