Erkekler gerçekten ne sıklıkla seks hakkında düşünüyor?

Erkeklerin o malum konu hakkında çok sık, hatta bazı kaynaklara göre her 7 saniyede bir düşündüğünü duymuşsunuzdur.

Çoğumuz bu fikre yeterince uzun süredir maruz kaldık ve artık kuşku duymaya başladık. Ama bunun doğru olup olmadığını merak etmekle yetinmek yerine, bir an durup şunu düşünün: Bunu nasıl kanıtlayabilir ya da kanıtlayamazsınız?

İstatistiklere inanacak olursak, her 7 saniyede bir seks düşünmek saatte 514 kez, ya da uyanık olunan her gün boyunca yaklaşık 7 bin 200 kez anlamına geliyor.

Bu çok mu?

Bana büyük bir sayı gibi geliyor; muhtemelen gün içinde herhangi bir şey hakkında düşündüğümden daha fazla. O zaman ilginç bir soru ortaya çıkıyor: Bir gün boyunca benim ya da herhangi birinin düşüncelerinin (seksle ilgili olsun ya da olmasın) sayısını saymak nasıl mümkün olabilir?

Psikologların düşünceleri ölçmek için kullandığı bilimsel yöntem, “deneyim örnekleme” olarak bilinir. Bu yöntem, insanların günlük yaşamlarına devam ederken aniden durdurulup o anda, o yerde akıllarından ne geçtiğini kaydetmelerinin istenmesini içerir.

Ohio State Üniversitesi’nden Terri Fisher ve araştırma ekibi, bu konuyu araştırmak bazı cihazlar kullandı. Bu cihazları, üç gruba ayırdıkları 283 üniversite öğrencisine dağıttılar ve her seferinde seks, yemek ya da uyku hakkında düşündüklerinde tuşa basmalarını ve bunu kaydetmelerini istediler.

Bu yöntemle yapılan çalışmada, erkek katılımcıların günde ortalama 19 kez seks hakkında düşündüğü ortaya çıktı.

Kadın katılımcılarda ise bu sayı ortalama 10 kez idi.

Ancak erkekler yemek ve uyku hakkında da daha fazla düşünmüştü. Bu da erkeklerin genel olarak dürtüsel arzulara daha yatkın olabileceğini akla getirebilir. Ya da belki de erkekler belirsiz her duyguyu “düşünce” olarak saymaya daha meyilli. Ya da ikisinin bir kombinasyonu.

Çalışmadaki en ilginç bulgu ise düşünce sayısındaki büyük bireysel farklılıktı.

Bazı kişiler günde yalnızca bir kez seks hakkında düşündüğünü bildirirken, en yüksek kayıt yapan katılımcı 388 kez tıklamıştı. Bu da yaklaşık her 2 dakikada bir cinsel düşünce anlamına geliyor.

Ancak bu çalışmadaki en büyük kafa karıştırıcı etken, psikolojide “ironik süreçler” olarak bilinen ve daha çok “beyaz ayı problemi” adıyla tanınan olgu.

Bir çocuğa elini havaya kaldırmasını ve ancak beyaz bir ayı düşünmeyi bıraktığında indirmesini söylerseniz, çok kısa sürede her şeyin beyaz ayıyla ilgili olacağını görürsünüz. Kısacası bir şeyi düşünmemeye çalışmak, onu daha çok akla getirir.

Fisher’ın çalışmasına katılanlar da tam olarak bu durumla karşı karşıya kaldı.

Araştırmacılar onlara bir kumanda verdi ve seks (ya da yemek ya da uyku) hakkında düşündüklerinde buna basmalarını istedi.

Psikoloji bölümünden çıkıp ellerinde bir kumandayla dolaştıklarını hayal edin.

Sürekli seks hakkında düşünmemeye çalışırken aynı zamanda her düşündüklerinde kumandaya tıklamayı da hatırlamaları gerekiyordu. Bence 388 kez tıklayan o talihsiz adam, dürtülerinin olduğu kadar deney tasarımının da kurbanıydı.

Wilhelm Hoffman ve ekip arkadaşları tarafından yapılan farklı bir yaklaşımdaki çalışmada, Almanya’da akıllı telefonu olan yetişkin gönüllüler kullanıldı.

Bu telefonlar bir hafta boyunca günde 7 kez rastgele zamanlarda bildirim gönderecek şekilde ayarlandı.

Katılımcılardan, bu rastgele uyarıları aldıklarında o sırada akıllarından geçen düşünceleri kaydetmeleri istendi. Buradaki fikir, hatırlama sorumluluğunu bir cihaza yükleyerek katılımcıların zihinlerinin daha serbest kalmasına olanak tanımaktı.

Sonuçlar doğrudan Fisher’ın çalışmasıyla karşılaştırılamasa da, bu çalışmada bir kişinin seks hakkında düşündüğünü kaydettiği en yüksek sayı günde 7 kez oldu.

Aslında açık olan şu ki, 7 saniyede bir düşünme mitiyle kıyaslandığında insanlar bu konuda çok daha az düşündüklerini bildirdiler.

Katılımcılar, uyarıyı almalarından önceki yarım saatlerinde ortalama olarak sadece yüzde 4 oranında cinsel bir düşünce kaydetti. Bu da günde yaklaşık bir kez anlamına geliyor; ki bu da Ohio Üniversitesi’ndeki Fisher çalışmasında çıkan 19 sayısına kıyasla oldukça düşük.

Hoffman’ın çalışmasındaki asıl şoke edici bulgu ise seksin katılımcıların zihnindeki göreli önemsizliği.

Katılımcılar yemek, uyku, kişisel hijyen, sosyal temas, mola ve (saat 17.00’ye kadar) kahve hakkında daha çok düşündüklerini bildirdi.

Televizyon izlemek, e-posta kontrolü ve diğer medya kullanımları da gün boyunca seksin önüne geçti.

Hatta seks, baskın bir düşünce haline sadece günün sonunda, gece yarısı civarı geldi ve o zaman bile uykunun ardından ikinci sıradaydı.

Hoffman’ın yöntemi de “beyaz ayı etkisi” ile bozulmuş olabilir çünkü katılımcılar, günün bir noktasında ne düşündüklerinin sorulacağını biliyorlardı.

Bu da bazı düşüncelerin abartılı şekilde kaydedilmesine yol açabilir. Benzer şekilde insanlar gün boyunca cinsel düşünceleri olduğunu kabul etmekten utanmış ve bu nedenle eksik bildirim yapmış da olabilir.

Sonuç olarak, ortalama bir erkeğin her 7 saniyede bir seks hakkında düşündüğü efsanesini gönül rahatlığıyla eleyebiliriz, ancak bu düşüncenin gerçek sıklığını tam olarak bilemeyiz.

Büyük olasılıkla bu sıklık kişiden kişiye ve aynı kişinin farklı zamanlarına göre büyük değişiklikler gösterecektir.

Üstelik, birinin ne düşündüğünü ölçmeye çalışmak bile, o kişinin düşüncelerini değiştirme riskini taşır.

Bir de işin şu karmaşık yanı var:

Düşüncelerin doğal bir ölçü birimi yok. Düşünceler santimetre, metre veya kilometre ile ölçülebilen şeyler değil.

Peki bir düşünce nedir, ne kadar büyük olursa “sayılabilir” olur? Bu yazıyı okurken siz kaç tane düşündünüz? Hiç mi? Bir tane mi? Belki de birçok? Düşünecek çok şey var!