Dubai’nin Pahalı Su Dünyası

Bir çöl şehri için Dubai bir su harikalar diyarı gibi görünüyor. Ziyaretçiler dünyanın en derin havuzunda tüplü dalış yapabilir veya penguenlerin taze karda oynadığı mega alışveriş merkezinde kayak yapabilir. Dünyanın en büyüğü olarak ilan edilen bir çeşme, çevredeki hoparlörlerden gelen müzikle senkronize olarak havaya 22.000 galondan fazla su püskürtüyor.

Ancak şehir, zenginliğini korumak için sahip olmadığı tatlı suya güveniyor. Hızla büyüyen bir metropolün su ihtiyacını karşılamak için enerji yoğun tuzdan arındırma teknolojilerini kullanarak yüzünü denize çeviriyor.

Bütün bunların bir bedeli var. Uzmanlar, Dubai’nin tuzdan arındırmaya bağımlılığının Basra Körfezi’ne zarar verdiğini, tuzlu su olarak bilinen acımsı bir atık ürettiğini ve tuzdan arındırma işlemi sırasında kullanılan kimyasallarla birlikte Körfez’deki tuzluluğu artırdığını söylüyor. Ayrıca kıyı suyu sıcaklıklarını yükseltir ve biyolojik çeşitliliğe, balıkçılığa ve kıyı topluluklarına zarar verir.

Körfez aynı zamanda iklim değişikliği ve arazi ıslahı yoluyla Dubai’nin milyarlarca dolarlık adalarını inşa etme çabaları nedeniyle de baskı altında. Sunulan sahil gayrimenkulü, yapay takımadalarda yer alan, deniz atı şeklindeki 34 milyon dolarlık özel bir adadan oluşuyor.

2021’de yayınlanan bir çalışmaya göre, zarara karşı acil bir önlem alınmazsa, iklim değişikliğiyle birlikte tuzdan arındırma, Körfez’in kıyı sularının sıcaklığını 2050 yılına kadar bölgenin yüzde 50’sinden fazlasında en az beş Fahrenheit derece artıracak. Hakemli makalelerin yer aldığı ScienceDirect’teki Deniz Kirliliği Bülteni.

Birleşik Arap Emirlikleri’nin en kalabalık şehri olan Dubai, çevresel girişimler ve yeni teknoloji yoluyla hasarı gidermek için adımlar attı, ancak daha fazlasının yapılması yönünde baskı artıyor. Bu ayın sonlarında şehir, BAE ve diğer katılımcı ülkelerin fosil yakıt yatırımları nedeniyle zaten gerilimi tırmandıran bir fikir olan, COP28 olarak bilinen Birleşmiş Milletler küresel iklim zirvesine ev sahipliği yapacak.

Su, Dubai’nin gösterişli rekreasyonel özelliklerini güçlendirmenin ötesinde, yaşamın sürdürülmesi için de gereklidir ve tuzdan arındırma, susuz bir şehre içme suyu sağlar. 2022 sürdürülebilirlik raporuna göre, Dubai Elektrik ve Su Kurumu, şehrin 4,7 milyondan fazla ziyaretçiden oluşan aktif gündüz nüfusunun yanı sıra 3,6 milyondan fazla sakine su sağlıyor. 2040 yılına gelindiğinde bu rakamların artarak temiz suya olan talebin artmasını bekliyor.

Sürdürülebilirlik raporuna göre şehir geçen yıl yaklaşık 163,6 milyar galon suyu tuzdan arındırdı. Körfez’de üretilen her galon tuzdan arındırılmış su için, ortalama bir buçuk galon tuzlu su okyanusa salınıyor.

Dubai’de, dünyada türünün en büyük tesisi olan Jebel Ali Güç ve Tuzdan Arındırma Kompleksi, denizden gelen suyu borularla bir dizi arıtma aşamasından geçirerek, ardından da içilebilir su olarak şehre gönderiyor. Ancak Jebel Ali’nin 43 tuzdan arındırma tesisi fosil yakıtlarla çalışıyor. BAE, 2022’de 200 milyon tondan fazla karbon üretti; bu, dünya çapında kişi başına en yüksek emisyonlar arasında yer alıyor.

Deniz suyunun tuzdan arındırılması, Birleşik Arap Emirlikleri’nde neredeyse 50 yıldır bir cankurtaran halatı olmuştur, ancak Carlsbad, Kaliforniya gibi diğer kıyı bölgeleri, şiddetli kuraklık karşısında yakın zamanda bu teknolojiyi benimsemiştir. Florida tuzdan arındırma konusunda ulusal bir liderdir ve daha iç kesimlerde Arizona, Meksika’dan tuzdan arındırılmış suyu boru hatlarına taşımayı düşünmektedir.

Tuzdan arındırma çabaları Bahreyn, Kuveyt, Suudi Arabistan ve Katar dahil olmak üzere diğer Körfez ülkelerinde de uzun süredir kullanılıyor. Petrol zengini komşularından farklı olarak Dubai, öncelikle turizm, emlak ve havacılığa dayalı bir ekonomiye sahiptir; ancak 1960’lar ve 70’lerdeki kısa süreli petrol patlaması, şehrin görkemli mimari altyapısının mali temelini sağlamıştır.

Abu Dabi’deki Khalifa Üniversitesi’nde sürdürülebilir şehircilik alanında doçent olan Khaled Alawadi, “Bu bir marka” dedi. “Herhangi bir turistik destinasyon, özellikle de bölgede potansiyel bir rekabet varsa, üstünlük kurmayı sever.”

Deep Dive Dubai’de, emirliğin inci dalışı mirasından ilham alan, dev bir istiridye şeklindeki su altı şehrini altı olimpik yüzme havuzuna eşdeğer su dolduruyor.

Emaar tarafından geliştirilen ve Adrian Smith tarafından tasarlanan dünyanın en yüksek binası olan Burj Khalifa, günde ortalama 250.000 galon su kullanıyor ve yaklaşık 10.000 ton erimiş buza eşdeğer bir maksimum soğutma kapasitesi gerektiriyor. Binanın eteğinde, 30 dönümlük Burj Gölü ve dans eden beş çeşmesi, Hitachi’nin her gün kaybedilen çeşme suyunu değiştirmek için Burj Khalifa’nın kanalizasyon suyunu yeniden kullanan bir atık su geri kazanım sistemini kullanıyor.

Dubai’nin yapay adalarının inşası aynı zamanda Körfez’in su kaynaklarını da zorluyor. Bir çalışma, HHCP Architects tarafından tasarlanan Palm Jumeirah adası çevresindeki ortalama su sıcaklığının 19 yılda yaklaşık 13 derece arttığını buldu. Başka bir çalışmada, Basra Körfezi’nde alg çoğalması veya kırmızı gelgit olarak bilinen mikroskobik alglerin aşırı büyümesinin nedeni olarak tuzlu su ve endüstriyel atıklarla birlikte arazi ıslahı gösterildi. Bu zararlı çoğalmalardan bazıları, tuzdan arındırma tesislerini faaliyetlerini azaltmaya veya kapatmaya zorladı.

Dr. Alawadi, “Suya yakın gelişme, çöl ortamında gelişmekten çok daha fazla tercih ediliyor ve kıyı şeridini artırıyorsunuz” dedi.

Devlet tarafından işletilen hizmet kuruluşu Bay Smith ve HHCP Architects, bu makale hakkında yorum yapmayı reddetti.

Dubai, enerji ve su talebini 2030 yılına kadar yüzde 30 oranında azaltma ve 2050 yılına kadar elektrik üretiminin yüzde 100’ünü yenilenebilir enerji kaynaklarından elde etme çabası da dahil olmak üzere, muazzam kaynak tüketimini ele almak için çevresel girişimler duyurdu. Ülke yüzünü bile gökyüzüne çevirdi. alternatif bir su kaynağı olarak, yağmur üretmek için bulutları kimyasal olarak uyarmaları için bilim adamlarını işe almak (gerçi bu sürecin gerçekten işe yaradığına dair çok az fikir birliği var) ve Dubai’deki otelleri atmosferik hasat yoluyla kendi suyunu üretmeye teşvik etmek.

Birleşik Arap Emirlikleri’nde suyun tuzdan arındırılması üzerine araştırma yapan Khalifa Üniversitesi’nde doçent olan Faisal el-Marzooqi, hükümet yetkililerine tesislerin metal üretim tesisleri ve su parkları gibi içmeyi gerektirmeyen işlevler için içme suyu kullanmasını durdurmaları konusunda baskı yaptığını söyledi. .

“Suyun gerçekten değerli olduğu bir dönemde, eğlence faaliyetleri gibi şeyleri yapmanın daha iyi yolları olabilir” dedi.

Körfez’de artan tuzluluk seviyelerinin tehlikeli olduğunu, çünkü suyun zaten aşırı tuzlu olduğunu ve daha fazla tuz eklenmesinin Körfez’in biyolojik çeşitliliğini tehdit ettiğini ekledi.

Küresel deniz suyu tuzluluğu tipik olarak yüzde 3,5 ila 4,5 arasındadır; Basra Körfezi ikinci uçtan geliyor ve bu da onu tuzlu suya karşı daha savunmasız hale getiriyor. Körfez’deki mercan resiflerinin yaklaşık yüzde 70’i yok oldu; mercanlara bağımlı 21 balık türü yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. Bilimsel bir dergi olan Deniz Kirliliği Bülteni’nde 2021’de yayınlanan bir araştırmaya göre, bu değişimler turizm, su ürünleri yetiştiriciliği ve balıkçılıkta yılda 94 milyar dolarlık bölgesel kayıpla sonuçlandı.

Dr. al-Marzooqi, “Bu gerçekten büyük bir sorun” dedi.

Bölgedeki deniz çayırları ve mangrovlar da sıkıntı yaşıyor. Bu tür ekosistemler inci istiridyeleri gibi ticari açıdan değerli türler için önemli beslenme alanlarıdır; aynı zamanda dalga ritimlerini ve erozyon kuvvetlerini dengelemeye yardımcı olurlar ve atmosferden büyük miktarlarda sera gazını emebilirler. Bu düşüş, Arap Denizi ve Basra Körfezi’nde bulunan ve dünyadaki en büyük sözde ölü bölge olan olağan biyolojik çeşitlilikten yoksun bir okyanus çölünün oluşmasına katkıda bulundu.

1970’lerden bu yana ölü bölgeler dünya çapında çoğaldı ve Maryland’in üç katı büyüklüğündeki Baltık Denizi’ni de içeriyor.

Pensilvanya Eyalet Üniversitesi Enerji ve Çevre Enstitüsü müdürü Bruce Logan, “Meksika Körfezi’nde Mississippi’den aşağı akan suyun oksijensiz kaldığı ve her şeyin öldüğü bir yerimiz var” dedi.

Ancak Dubai ilerleme kaydediyor. 2021 yılında şehir, tüm yeni tuzdan arındırma projelerinin, yaygın olarak mevcut en verimli ve çevre dostu tuzdan arındırma teknolojisi olarak kabul edilen ters ozmoz kullanılarak inşa edilmesini gerektirdi. Ancak ülkedeki tuzdan arındırma tesislerinin çoğu hâlâ çok aşamalı flaş damıtma adı verilen daha eski bir teknolojiyi kullanıyor.

Suyu yarı geçirgen bir zardan iterek tuzu ve diğer kirletici maddeleri uzaklaştıran ters ozmozun aksine, çok aşamalı flaş damıtma ısıya dayanır. Onlarca yıl önce BAE tuzdan arındırmayı keşfetmeye başladığında teknoloji Körfez’deki yüksek tuzlulukla daha iyi başa çıkabilirdi, ancak ters ozmoz artık aynı şeyi yapabiliyor. Ve her iki teknoloji de tuzlu su oluştursa da, çok aşamalı flaş damıtmanın yan ürünü çok daha sıcaktır ve ekosistemi daha da bozar.

Şirketin Dubai’deki yeni Hassyan Enerji Santrali, ters ozmoz tuzdan arındırma yöntemini kullanacak ve bir yıldan fazla bir süredir kömür yerine doğal gazla çalışıyor. 3,4 milyar dolarlık projenin günde 140 milyon galondan fazla su üretmesi bekleniyor.

Tesis, uzmanların tuzlu su ve atık suyu arıtacağını umduğu Sıfır Sıvı Deşarjı ve membran damıtma teknolojilerini kullanarak tuzlu suyu yönetmek ve geri dönüştürmek için sürdürülebilir seçenekleri araştırmaya başladı. Çözümler dünya çapında araştırılsa da sorunu geniş ölçekte ele alan teknikler henüz uygulanmadı.

Çabalara rağmen Dubai eleştirilerle karşı karşıya. Dr. al-Marzooqi, “Dürüst olmak gerekirse pek fazla girişim göremiyorum” dedi. “Odak noktasının daha çok sistemlere güç sağlayan yenilenebilir enerji olduğunu düşünüyorum, ancak tuzlu su hakkında neredeyse sıfır konuşma yapılıyor.”