Amerika’nın Seçkine İtfaiyecileriyle İki Yıl

Amerika Birleşik Devletleri’nde nispeten sakin bir orman yangını sezonu yaşandı.

Son çeyrek yüzyılda herhangi bir zamanda olduğundan daha az dönüm alan yandı.

Ancak ülke genelindeki en zorlu yangınlarla mücadele eden Tallac Hotshots için ortam “sessizlik”ten çok uzaktı.

REKLAMLARI ATLA

Amerika’nın Seçkine İtfaiyecileriyle İki Yıl

Bu yazın başlarında birçok Amerikalı 4 Temmuz barbeküleri için toplanırken, Tallac Hotshot’lar Arizona’da üç haneli sıcaklardaydı, 14 gün boyunca kontrol edilemeyen bir yangınla mücadele ediyor ve kamyonlarının yanında yerde uyuyorlardı.

Federal itfaiye ekibinin, Oregon’daki sık ormanlık ve yaprak dökmeyen bir ormanda çıkan yangına dalmadan önce yalnızca üç günü vardı.

Daha sonra Kaliforniya’daki sınırın karşısındaki Klamath Ulusal Ormanı’na sığındılar ve zehirli meşeyle dolu yoğun ve dik arazide gece boyunca çalıştılar.

Birkaç gün dinlendikten sonra, donma noktasına yakın sıcaklıklara rağmen yanan yangınla mücadele etmek için Eylül ayı başında helikopterle Kuzey Kaliforniya’nın en ücra, vahşi doğalarından birine bırakıldılar.

Her zaman olduğu gibi mürettebat için rahat bir yaz tatili, hatta gerçek bir tatil yoktu.

Amerika Birleşik Devletleri’nde 100’den fazla “başarılı” ekip var ve bunların çoğu ABD Orman Hizmetleri’nin bir parçası. The Times, Tallac Hotshots ve diğer ekipleri takip ederek iki yıl geçirdi.

Geçmişi 1940’lı yıllara dayanan bu isim, Batı Amerika’yı rahatsız eden yangınların en sıcak, en hain ve teknik açıdan en zorlu bölgelerine giden itfaiyecileri tanımlıyor.

Bunun gibi nispeten yavaş yıllarda bile, çalışmaları büyük ölçüde dünya tarafından görülmeyebilir.

İki haftalık görevlerinde (bazen bir yangının özellikle acil olması durumunda ara vermeden üç hafta boyunca görev yaparlar) yetenekli ekiplerin çoğu zaman cep telefonu sinyallerine veya duşlara erişimi yoktur.

Yangının ilerlemesini engellemek için itfaiye araçları ve hortumlar yerine el aletleri ve motorlu testereler kullanarak topraktan izler açıyorlar.

Yangında standart vardiya 16 saattir. Mürettebat üyeleri genellikle açık havada uyurlar.

Banyo yapılmayan haftaların ardından ekip üyeleri, Dickens’tan çıkmış bir baca temizleyicisi gibi yapışıp kalan tüm kiri ve isi temizlemenin iki veya üç duş alabileceğini söylüyor.

Kaliforniya’daki Tahoe Gölü yakınında bulunan ve adını Tallac Dağı’ndan alan Tallac Hotshots’ın amiri Kyle Betty, “Gerçekten fiziksel ama aynı zamanda son derece zihinsel” dedi.

Bay Betty, federal itfaiyeci olarak 22 yıl çalıştıktan sonra bile kimin başarılı olup kimin okulu bırakacağını kestirmekte zorlandığını söylüyor.

“Gördüğünüz şeyleri, karşılaştığınız şeyleri her gün kalkıp yeniden yapmalısınız” dedi. “Acımasız olmalısın.”

İşlerinin müziği, orman zeminine düşen yanan dalların yüksek sesidir.

Bitki özsuyuyla dolu ağaçlar, şöminedeki yeşil kütükler gibi sabit bir tıslama sesiyle cızırdıyor.

Tamamen yutulmuş çam ağaçları, gece gökyüzünü aydınlatırken uğursuz bir şekilde kükrüyor.

Mürettebat gece çalışıyorsa, orman hizmetleri yöneticileri bazen mürettebatın adlandırdığı gibi, kriyo odaları olan ranzalarla dolu römorklar gönderir, böylece üyeler biraz klimayla ve ışıklar kapalıyken uyuyabilirler.

Kahve yardımcı olur. Pek çok mürettebat üyesi, itfaiye teçhizatlarında hazır kahve paketleri taşıyor. Uzun vardiyalarda tozu ağızlarına boşaltıyorlar ve mataralarındaki suyla yıkıyorlar.

Ülkenin dört bir yanından gelen Tallac Hotshots’ı on dokuz erkek ve iki kadın oluşturuyor.

Mürettebat için motorlu testere çalıştıran 29 yaşındaki Michael Frogner, Arizona’da kapı kapı dolaşan elektrikli süpürge satıcısıydı.

Çaylak olan 24 yaşındaki Chris Kingston, Maine’deki Bowdoin College’dan ekonomi diplomasıyla mezun oldu.

Mürettebatın kaptanlarından biri olan 37 yaşındaki Elsa Gaule, Alaska’daki ilk yıllarını tuvaleti veya akan suyu olmayan bir evde geçirdi. Mürettebat üyelerinden biri dengesini kaybedip tepeden aşağı yuvarlanmaya başladığında sert ve yüksek sesle gülmesiyle tanınır.

Ama aynı zamanda ekibine kendi deyimiyle “ateş ailesi” için de her şeyi yapardı. “Bu grupla ailemden daha fazla zaman geçiriyorum” dedi.

Bir düzine yıl önce, Bayan Gaule, Yosemite Ulusal Parkı’nın batısındaki Motor yangınıyla mücadele eden bir ekipteyken – bir karavanda yangın çıktıktan sonra yayıldığı için bu şekilde adlandırıldı – çalıştığı dik yokuştan aşağıya dev bir kütük düştü ve yere çarptı. onu çevirdi ve boynuna ve sırtına yuvarlandı.

Başka bir gece, yanan bir kaya kalçasından vuruldu. Kayanın üzerindeki yosun tutuşmuştu ve filmlerden fırlamış bir ateş topuna benziyordu.

Bunlar, özellikle kurumuş ormanların ve iklim değişikliğinin getirdiği yüksek sıcaklıkların orman yangınlarını daha da yoğun hale getirdiği bir dönemde, işin aşırı tehlikelerini hatırlatıyor.

Yetenekli ekiplerin aklını başından alan yangınlardan biri, 2013 yılında Granite Mountain Hotshots’ın 19 üyesinin ölümüne yol açan Arizona’daki Yarnell Hill yangınıdır.

Hızla ilerleyen bir orman yangını onları ele geçirdiğinde, onları alevlerden ve ısıdan korumak için acil durum barınakları, çadır benzeri küçük örtüler yerleştirdiler.

Hükümet soruşturması, yangının 2.000 Fahrenheit dereceyi aştığı sonucuna vardı.

Tallac Hotshots’ın amiri Bay Betty, “Bu, pek çok tehlike ve risk içeren, son derece tehlikeli bir iş” dedi. “Bu yaz kampı değil.”

Ayrıca zengin olmanın da iyi bir yolu değil. İktisat mezunu Bay Kingston, sık sık New York veya Boston’da yüksek maaşlı beyaz yakalı işlerde çalışan üniversite arkadaşlarını düşündüğünü söylüyor.

Başarılı olmak, “Wall Street olmayan para için Wall Street saatleridir” dedi.

Kaliforniya Orman Hizmetleri’ndeki itfaiye müdür yardımcısı Brian Rhodes’a göre, giriş seviyesi federal itfaiyeciler için taban ücret saatte 16 dolar.

Uzmanlar, fazla mesai ve tehlike tıslamalarının nispeten düşük saatlik ücreti bir şekilde telafi ettiğini söylüyor.

Ancak federal itfaiyecilerin ve eyalet itfaiyecilerinin Kaliforniya’nın eyalet itfaiye teşkilatı Cal Fire gibi çok daha cömert fazla mesai politikalarına sahip kurumlarda kazandıklarıyla arasında hâlâ büyük bir uçurum var.

Washington Üniversitesi tarafından bu yıl yayınlanan bir raporda, federal itfaiyecilerin ortalama olarak aylık temel tıslamalarının, devlet kurumlarındaki muadillerine göre yaklaşık yüzde 41 daha az olduğu sonucuna varıldı.

Bu eşitsizlik, giriş seviyesi federal itfaiyecilerin temel tıslama oranını yüzde 42 oranında artıracak olan Wildland İtfaiyeci Maaş Koruma Yasası’nın merkezinde yer alıyor. Tasarı şu anda Kongre’de beklemede.

Washington Üniversitesi raporunun yazarlarından Evan Pierce, “Onlar ABD’deki önde gelen yangınla mücadele gücü” dedi. “Ama daha az tıslama için daha uzun süre ve daha tehlikeli koşullarda çalışıyorlar.”

Yine de Tallac Hotshot’lar açık havaya, derin dostluk duygusuna ve mürettebat arkadaşlarıyla olan dayanışmaya ilgi duyduklarını söylüyor. Bazıları diğer işlerin yapamayacağı şekillerde sınanmak ister.

Bayan Gaule, “Ben masa başında oturan pek iyi bir insan değilim” dedi. “Dizlerim ve sırtım dayanamayana kadar bunu yapmaya devam edeceğim.”

32 yaşındaki Dylan Ney, işin fizikselliğinden keyif aldığını söylüyor. Mürettebattaki çoğu insan gibi o da o kadar çok kalori harcıyor ki her yangın mevsiminde 25 kilo veriyor.

Ancak bu kadar uzun görev süreleri boyunca uzakta olması, ailedeki önemli dönüm noktalarını kaçırması anlamına geliyor. İki genç oğlu ilk adımlarını attığında orada değildi. Eşi ona, yangın hattında mola sırasında izlediği videoları gönderdi.

Başarılı bir oyuncu olarak birkaç yılı daha olduğunu söyledi, ancak daha fazlası yok. “Ormanı özleyeceğim” dedi.

Mürettebat bu kasım ayının büyük bir kısmını Tennessee’de aşırı kuraklığın yol açtığı bir dizi yangınla mücadele ederek geçirdi. Bayan Gaule, Şükran Günü’nün büyük olasılıkla yangın hatlarında el aletleri sallayarak geçirileceğini söyledi.

Ama o, amansız bir iyimserliğe sahip. “Ateş ailesine şükran günü” dedi. “Hepsi iyi.”